کاهش نابرابری حمل و نقل در شهرهای هوشمندآینده به‌وسیله ترکیب فناوری های نوین و بازی‌وارسازی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری عمران-برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران

2 عضو هیات علمی گروه عمران-حمل و نقل، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران

چکیده

هدف: مباحث مرتبط با برنامه‌ریزی شهرهای آینده، یکی از موضوعات مورد توجه پژوهشگران است که به ایجاد مفاهیمی همچون شهر هوشمند و شهر زندگی‌پذیر منجر شده است. از طرفی رشد نابرابری، یکی از دغدغه‌های مهم در این حوزه است. هدف نهایی این پژوهش، ارائه رویکردی برای کاهش نابرابری در حوزه حمل و نقل شهری به‌وسیله آموزش و نهادینه‌سازی رفتارهای مطلوب شهروندی در زمینه حمل و نقل می‌باشد.
روش: در این مقاله، از مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای با هدف شناسایی ابعاد نابرابری، فناوری‌های نوین در شهرهای هوشمند آینده و چگونگی تدوین یک سیستم بازی‌وارسازی استفاده شده ‌است. همچنین روش دلفی به­منظور شناسایی مهم‌ترین فناوری‌ها در شهرهای هوشمند آینده بکار گرفته شده است.
یافته‌ها: اینترنت اشیا، ابرداده و پردازش ابری به­عنوان مهم‌ترین مباحث فناوری‌های نوین از نظر خبرگان، شناسایی و  رویکرد پیشنهادی با هدف ترغیب شهروندان، به استفاده از سیستم‌های حمل و نقل فعال و همگانی و در نتیجه کاهش نابرابری ارائه گردید.
نتیجه‌گیری: چارچوب طراحی شده، با استفاده از فناوری‌های نوین برای برنامه‌ریزی و مدیریت شهرهای آینده و بهره‌گیری از مفهوم بازی‌وارسازی، هزینه‌های ایجاد زیرساخت، جمع‌آوری و تحلیل داده را کاهش می‌دهد. همچنین این امکان را به وجود می‌آورد تا شهروندان با رفتارهای صحیح حمل و نقلی آشنا شده و با استفاده از حمل و نقل فعال و همگانی نابرابری در شهرهای آینده را کمرنگ نمایند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Reducing Transportation Inequality In Future Smart Cities By Combining New Technologies And Gamification

نویسندگان [English]

  • Ali Alamdar 1
  • Hamid Mirzahossein 2
1 PhD Candidate, Civil-Transportation Planning, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran
2 Faculty Member, Civil-Transportation Planning, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran
چکیده [English]

Purpose: The planning of future cities is one of the researchers' interests that has led to concepts such as smart cities and livable cities. On the other hand, the growth of inequality is one of the major concerns. This study presents an approach to reduce inequality in urban transportation by educating desirable behaviors to citizens.
Methods: This article uses documentary studies to identify the dimensions of inequality, new technologies in the future smart cities, and developing a gamification system. Also, essential technologies in smart future cities have been identified by the Delphi method.
Findings: Experts identified the Internet of Things (IoT), big data, and cloud computing as essential topics of new technologies. Then proposed an approach that citizens use active and public transportation systems more to reduce inequality.
Conclusion: A framework designed to use the new technologies for planning and managing smart future cities and utilizing the concept of gamification to reduce the costs of infrastructures, collecting and analyzing data. It also habituates citizens' proper transportation behaviors to reduce inequality in future cities by using active and public transportation.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Smart City
  • Inequality
  • Gamification
  • Big Data
  • Cloud Computing
  • Internet of Things (IoT)

مراجع

اسمعیل پور، نجما، و شکیبامنش، مهدی. (1398). تحلیل نابرابری فضایی در برخورداری از کاربری­های خدمات شهری؛ نمونة موردی: شهر یزد. برنامه ­ریزی فضایی،9(3):71-88.
بریاجی، فرزاد، و حاتمی نژاد، حسین، و اقبالی، ناصر. (1398). نابرابری های فضایی و تأثیر آن بر کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی: منطقه 1 و 19 تهران). نگرش­های نو در جغرافیای انسانی (جعرافیای انسانی), 11(3 ): 1-24.
بشارتی فر، صادق و ممبینی زاده، خداداد. (1400). تحلیلی بر نابرابری های فضایی در برخورداری از کاربری های خدمات شهری در نفت شهر آبادان. تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی.21(61): 153-176.
جوان، جعفر و عبدالهی، عبدالله. (1387). عدالت فضایی در فضاهای دوگانه شهری (تبیین ژئوپلیتیکی الگوهای نابرابری در حاشیه کلانشهر مشهد). ژئوپلیتیک، 4(12): 157-175.
راغفر، حسین، و صفرزاده، اسماعیل، و علی اکبری سلامی، فهیمه. (1397). اندازه­گیری شاخص نابرابری چند بعدی در مناطق شهری ایران 1392-1368. پژوهش­های رشد و توسعه پایدار (پژوهشهای اقتصادی), 18(1 ): 127-154.
شیخ الاسلامی، عبدالرضا و ایازی، احسان و تجرد فریمانی، امین و پرتوی فر، حمیدرضا. (1395). بازشناسی نقش حمل ونقل همگانی در کاهش اثرگذاری ابعاد نابرابری های اقتصادی بر تحولات جمعیتی حوزه های بزرگ مادرشهری، شانزدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی حمل و نقل و ترافیک، تهران.
قنبری، ابوالفضل. (1390). تحلیل عوامل موثر بر نابرابری در نقاط شهری استان های ایران. آمایش محیط, 4(13): 137-169.
موسوی، سید یعقوب و صمدی، علی. (1397). تحلیل نابرابری اجتماعی و اقتصادی در دسترسی و استفاده از فضاهای عمومی شهری(نمونه موردی شهر تهران). مطالعات جامعه ­شناختی شهری (مطالعات شهری), 8(26): 31-61.
نصیری، معصومه، و اعظمی، هادی. (1385). نابرابری های شهری تهدیدی برای امنیت اجتماعی تهران, رویکردی در جغرافیای سیاسی. ژئوپلیتیک, 2(3): 42-61.
نیک­پور، عامر، و ملک شاهی، غلامرضا، و رزقی، فاطره. (1394). بررسی و تحلیل فضایی نابرابری های اجتماعی در مناطق شهری با رویکرد شهر متراکم (مطالعه موردی: شهر بابل).مطالعات شهری, 4(16): 27-38.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار